Simpleng buhay: The Best!

Nandito ako ngayon naka-upo, nag-iisa, nagka-kape, pinagmamasdan ang isang magarang bahay, malaking bakuran, at magandang sasakyan.

Ayos... Salamat po Lord, Maraming Salamat Po.

Buhay Amerika:
Akala ng iba, pag nasa Amerika ka, panalo na! Wala ka ng mahihiling pa! Mahirap din ang buhay dito, Mapalad lang ako na di ako isa sa mga libo-libo nating kababayan na dala-dalawa o minsan tatlo-tatlo pa ang trabaho para lang makaranas ng maginhawang buhay. Marami dito na umaasa lang sa "Plastik" o Credit Card, para sa mga kababayan o kapamilya sa Pinas, mukha nga namang bigtime, aba lahat ng uso meron eh, naka-iPawn o kaya Blackberry, naka-branded na damit, atsaka ang gara ng sasakyan, panay ang post ng piktyurs sa facebook eh. Madalas puro utang sa credit card yun, again... Sad but true!

Nakaka-inis pa minsan, mga kapwa Pinoy pa ang nagyayabangan. Pang-asar talagang mentalidad yan eh. Ang daming beses ko na kasing na-experience. Titingnan ako kung anong gamit kong celphone, kung anong tatak ng purse kong karga-karga, kung anong kotse dinadrayb ko, pag di pumasa sa mataas nilang standard, parang Alien ang dating ko sa paningin nila... Asar talo eh! Haha!!!

I was blessed with a gift of music. Pasalamat ako sa Panginoon sa binigay Niang talent sa akin. I've never worked a day in my life. Although I sing for a living, hindi ko kino-consider na pagta-trabaho yun, para sa akin, I'm doing what I love most, I'm playing, having fun... But, at the same time I'm getting paid a reasonable amount of Money. My singing career in Vegas was an awesome experience! One chapter of my life na sadya naman talagang unforgettable.

Ngayon, tambay na lang ako sa bahay... Haha, pinalad na makapag-asawa ng masipag at marunong sa buhay, He worked hard all his life to be where he's at right now. Kahit recession dito sa Amerika, atleast di kami masyado apektado, napaka-blessed namin na maginhawa pa rin ang buhay para sa aming pamilya, again, "Thank you po Lord!"

So anyway, ang haba ng pasakalye ko, ang gusto ko talagang ipunto dito eh eto...

Hapon na dito sa Kansas, nagkakape nga ako dito sa labas, naiisip ko lang ang buhay sa Pinas. Simple pero rock! Kahit na nung nasa Showbiz life na ako Pag uuwi ako sa Cavite, walang showbiz showbiz kasama pamilya ko. Normal lahat... Pag gantong hapon, di na ako mapakali nitong pumuntang plaza para makapag-isaw. Hahaha!!! Nakupo dang sarap eh, sawsaw sa sukang maanghang! Di uso sakin yung hihingi ng sariling suka, mas masarap yung sa mismong bote nila, sari-saring laway at kung anu-ano pang elemento ang nandun, haha!!! Yun nga nagpapasarap yata dun eh, LOL! Pag di pa solb, kakain naman ng lugaw saka lumpiang toge, this time may sarili na akong sawsawan... La akong choice eh, bibigyan nila ako ng konti sa mangkok!
Panalo talaga... Yung mga ganun kasimple ang nami-miss ko eh... Yung kantsawan namin ng mga ate ko saka mga pamangkin ko, yung mga fishball moments namin, saka mangang hilaw w/ bagoong. Halo-Halo moments pag summer, o kaya sorbetes, pa-minsan si Mamang nagtitinda ng Ice Buko napapagawi sa amin, yung ginataang bilo-bilo sa kanto, o kaya kwek-kwek sa may sakayan ng jeep, saka fishcracker at itlog pugo sa may coastal pag inabutan kami ng one way... Pucha mapapaiyak nako. Gusto ko ng umuwi... Miss ko na sina ate, kuya, at mga pamangkin kong bugok!

Walang katumbas ang simpleng buhay namin, it made me look at things so differently, but more than anything else? PAMILYA pa rin ang the best! Walang katumbas na halaga, sa hirap at ginhawa,
At sa kahuli-hulihan?
Pamilya pa din ang babalik-balikan...

LHEY
Sent via BlackBerry from T-Mobile